Opinions of Classroom Teachers Working in Public Education Centers on Adult Education

  • Yusuf Başkan
  • Mehmet Bars DİCLE ÜNİVERSİTESİ
Keywords: Adult education, Public education, Public education center, Classroom teaching, Adult learner

Abstract

This research aims to examine the opinions of classroom teachers working in public education centers on adult education. One of the qualitative research designs, a basic qualitative research design, was used. The research group of the research was determined through criterion sampling, and criteria such as a permanent or contracted classroom teacher linked with the Ministry of National Education and having worked or working in public education facilities were sought from the participants. The research group of the research consisted of 20 participants. A semi-structured interview form was used as a data collection tool in the research, and the data were collected as audio recordings. The results of the interviews with the teachers who could not get permission for the voice recorder were obtained by transcribing the words of the teachers. The content analysis method was used in the analysis of the data. Themes and sub-themes were formed from the answers given by the participants. Adult education is vital for individuals and society, and results showed that adults' responsible manners influenced adult education. Furthermore, adult education teachers saw that adult education has a wide range of working hours and that block lessons can be held as an advantage. It has been concluded that they see trainee absences and adults' focus on obtaining certificates rather than the educational process as a problem.

Downloads

Download data is not yet available.

References

Akay, C. & Ültanir, E. (2010). Andragojik temellere dayalı kolaylaştırılmış okuma-yazma eğitimi (koye) sürecine yönelik koye eğiticilerinin görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2). 75–88.

Alınca, S. (2019). İzmir bornova ve karşıyaka halk eğitimi merkezlerinde çalışan öğretmen ve usta öğreticilerin medya okuryazarlığı düzeyleri. (Unpublished master’s thesis). Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye.

Altheide, D.L., & Johnson, J.M. (2011). Reflections on interpretive adequacy in qualitative research. In N. K. Denzin, & Y. S. Lincoln (Eds.), The SAGE handbook of qualitative research (pp. 581-594). Thousand Oaks, CA: Sage.

Ata, E. (2016). Başkent Halk Eğitimi Merkezi’ndeki merkezi kurslara yetişkinlerin katılım örüntüleri. (Unpublished master’s thesis). Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye.

Babanlı, N. (2018). Yetişkin eğitimindeki kursiyerlerin yaşamboyu öğrenme yeterlilikleri. (Unpublished master’s thesis). İstanbul Aydın Üniversitesi ve Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.

Babayiğit, Ö. & Gökçe, A. (2018). Okuma-yazma bilmeyen yetişkinlerin okuma-yazma öğrenme nedenlerinin incelenmesi. Ana dili eğitimi dergisi, 6(March), 813–826.

Bumin, E. K. (2009). Yetişkin eğitimi programlarını uygulayan eğitimcilerin mesleki formasyonları, mesleğe dönük algı ve ihtiyaçları. (Unpublished master’s thesis), Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.

Cross, K. P. (1978). The adult learner. In K. P. Cross, A. Tough ve R. Weathersby (Eds.). Current issues in higher education (pp. 6-13). National Conferences Series: American Association for Higher Education.

Çarkoğlu, A. (2013). Uluslararası ilişkilerde araştırma yöntemleri. Ankara: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

Deveci, T. (2021). Yetişkin eğitimi teorileri. Ankara: Sınırsız Eğitim ve Araştırma Derneği Yayınları

Duman, A. (2007). Yetişkinler eğitimi (Genişletilmiş ikinci baskı). Ankara: Ütopya Yayınevi.

Elüstü, A. (2007). Yetişkinlerin eğitim ihtiyaçları ve halk eğitimi ile ilgili farkındalık düzeylerinin belirlenmesi. (Unpublished master’s thesis). Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.

Geray, C. (1978). Halk eğitimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları

Göksan, T. S., Uzundurukan, S. & Keskin, S. N. (2009). Yaşam boyu öğrenme ve Avrupa Birliği’nin yaşam boyu öğrenme programları. İnşaat mühendisliği eğitimi sempozyumu, Antalya, Türkiye. Bildiriler içinde (ss. 143–151).

Güler, A., Halıcıoğlu, B. M. & Taşkın, S. (2013). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Güner, A. (2018). Yaşam boyu öğrenme merkezlerinde çalışan sınıf öğretmenlerinin öğrenen örgüt algısı. (Unpublished master’s thesis). Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.

Gürgenç, O. (2010). Halk eğitimi merkezlerince yürütülen yetişkinler okuma-yazma öğrenimi ve temel eğitim programının etkililiğinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. (Unpublished master’s thesis). Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.

HBOGM. (2020). Milli Eğitim Bakanlığı Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürüğü İzleme ve Değerlendirme raporu 2019. (Monitoring and Evaluation report of the Ministry of National Education, General Directorate of Lifelong Learning). 3 Ocak 2021 tarihinde http://hbogm.meb.gov.tr/dosyalar/izlemedegerlendirmerapor/2019/mobile/index.html adresinden erişildi.

HBOGM. (2021). Milli Eğitim Bakanlığı Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürüğü İzleme ve Değerlendirme raporu 2020. (Monitoring and Evaluation report of the Ministry of National Education, General Directorate of Lifelong Learning). http://hbogm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2021_05/08201728_RAPOR05.05.2021.pdf adresinden erişildi.

Karabacak Aşır, S. (2011). Mamak halk eğitimi merkezinde açılan kurslara katılan kadınların katılma ve terk nedenleri. (Unpublished master’s thesis). Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye.

Karabacak, S. & Kaygın, H. (2018). Uluslararası Yetişkin Becerileri Araştırmasına (PIAAC) yönelik halk eğitimi merkezlerinde görev yapan eğitimcilerin görüşleri. Journal of Turkish Studies, 13. 745–762.

Kılıç, Ç. & Arslan, S. (2016). Türkiye’de yayınlanan yetişkin eğitimine ilişkin makalelerin meta değerlendirmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 865–899. doi:10.17556/jef.35782

Kizanlikli, M. S. (2018). Türkiye’de genç yetişkinlere yönelik eğitimlerde görev alan eğitmenlerin yeterlilikleri ve eğitici yetiştirme programlarına ilişkin görüşleri. (Unpublished master’s thesis). Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye.

Knowles, M. S., Holton, E. F. & Swanson, R. A. (2012). Yetişkin eğitimi. (O. Gündüz, Çev.). İstanbul: Kaknüs Yayınları.

Kocabatmaz, H. (2020). Yetişkin eğitimin tanımı ve kapsamı. E. Figen (Ed.), Yetişkin eğitimi ve hayat boyu öğrenme içinde (ss. 1–16). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Lala, Ö., Yazar, T. & Çolak, A. (2017). Öğretmenlerin yetişkin eğitimi kavramına ilişkin algılarının metaforlar aracılığıyla analizi. Ahi Evran Universitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 80–99.

MEB Hayat Boyu Öğrenme Kurumları Yönetmeliği. (2018). (MNE Lifelong Learning Institutions Regulation) 11 Nisan 2018. Resmi Gazete (Sayı:30388). http://hbogm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_04/11093946_MEB_HBO_KURUMLARI_YYNETMELYYY.pdf adresinden erişildi.

Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma: Desen ve uygulamalar için bir rehber. Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.

Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Thousand Oaks: Sage.

Miser, R. (2002). Küreselleşen dünyada yetişkin eğitimi. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(2), 55-60.

OECD. (2018). EC-OECD Forum Making adult learning work for the future Issues Paper. 20.05.2021 tarihinde https://ec.europa.eu/social/vocational-skills-week/sites/default/files/ec-oecd_forum_issues_paper_final.pdf adresinden erişildi.

Özengi, M. (2017). halk eğitim merkezlerinin kursiyer görüşlerine göre değerlendirilmesi: amasra halk eğitim merkezi örneği. (Unpublished master’s thesis). Bartın Üniversitesi, Bartın, Türkiye.

Park, S. J. (2002). The change in South Korean adult education in globalization. International Journal of Lifelong Education, 21(3), 285-294.

Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (M. Bütün & S. B. Demir, Çev.) Ankara: Pegem Akademi.

Sayilan, F., Yıldız, A. ve Baykal, N. S. (2017). Yetişkinlerin temel eğitimi bağlamında yetişkinler ikinci kademe eğitimi programının bütünsel bir değerlendirmesi. Ankara Üniversitesi Egitim Bilimleri Fakultesi Dergisi, 50(2). 1–32. doi::https://dx.doi.org/10.1501/Egifak_0000001395

Şahoğlu, B. (2010). Halk Eğitim Merkezlerinde düzenlenen kurslara devam eden yetişkinlerin katılım amaçları ve kurslara ilişkin görüşleri. (Unpublished master’s thesis). Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.

Temiz, M. (2009). Halk eğitimi merkezlerinde görevli mesleki-teknik ve sosyal - kültürel kursları öğretmenlerinin öz yeterlilik düzeylerinin incelenmesi. (Unpublished master’s thesis). Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.

Tezcan, F. (2012). Halk eğitimi merkezi kurslarına katılan yetişkin öğrenenlerin güdüsel yönelimleri (Muğla ili Merkez İlçe Halk Eğitimi Merkezi kursları örneği). (Unpublished doctorial thesis). Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye.

Turgay, Ç. (2019). Geçmişten günümüze Türkiye’de yaşam boyu öğrenme. (Unpublished master’s thesis). Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.

Türkoğlu, A. & Uça, S. (2011). Türkiye’de halk eğitimi: tarihsel gelişimi, sorunları ve çözüm önerileri. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2), 48–62.

UNESCO. (2019). Leave no one behind: Participation, equity, and ınclusion. 4th global report on adult learning and education. http://www.eric.ed.gov/ERICWebPortal/recordDetail?accno=ED540497 adresinden erişildi.

Yazar, T. & Lala, O. (2018). Evaluation of the problems encountered in public education centers. Egitim Arastirmalari - Eurasian Journal of Educational Research, 2018(76), 125–146. doi:10.14689/ejer.2018.76.7

Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Yıldız, A. (2010). Birinci kademe okuma-yazma kurslarına katılan yetişkinlerin matematik becerileri üzerine bir araştırma. Eğitim ve bilim, 35(158), 28-43.
How to Cite
Başkan, Y., & Bars, M. (2022). Opinions of Classroom Teachers Working in Public Education Centers on Adult Education. International Journal of Curriculum and Instructional Studies (IJOCIS), 12(1), 275-304. https://doi.org/https://doi.org/10.31704/ijocis.2022.012