Elementary school teachers’ level of adaptation to the mathematics teaching standards
Keywords:
Activity regulation, teacher roles, student characteristics, equipment, classroom environment, assessment
Abstract
The aim of this study was to determine that what extent primary schools teachers follow the mathematics teaching standards. The population of the study includes 1353 classroom teachers who work in 50 elementary schools in the Bağcılar district of Istanbul. The sample of the study consisted of 250 classroom teachers working in 15 primary schools. A questionnaire, prepared under the supervision of experts, was used to collect data. To deal with the reliability and validity of the scale experts’ opinions were taken. The reliability coefficient of the scale was "Cronbach's Alpha reliability coefficient α = 88.23. The scale consists of six dimensions: standards for activities for math class, the teacher's role in the process of teaching and learning, student characteristics, teaching learning process, the use of media, standards for evaluation of learning, and classroom environment. According to the results, the participants of the study follow “mostly” the six standards revealed in the study.
Downloads
Download data is not yet available.
References
Akan, F. (2001). İlköğretim matematik öğretiminde karşılaşılan sorunlar. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi, Ankara.
Akın, F. (2002). İlköğretim 4. 5. 6. 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin matematik dersine yönelik tutumların çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Alkan, C. (1981). Eğitim teknolojisi. Ankara: Aşama Matbaası. (1982). Eğitim teknolojisi ve öğretmen eğitimi. Ankara: A.Ü. Eğitim Fakültesi Yayınları. (1998). Eğitim ortamları. Ankara: A.Ü. Eğitim Fakültesi Yayınları.
Altun, M. (2001). Matematik öğretimi. İstanbul: Alfa Basım.
Arsal, Z. (2002). İlköğretim matematik dersi bölme işleminde somut yaşantılarla yapılan öğretimin etkinliliği. Yayımlanmamış doktora tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
Baki, A. (2003). Okul matematiğinde ne öğretelim, nasıl öğretelim? 11 Şubat 2010, www.mather.org.tr.
Baykul, Y. (1999). İlköğretimde matematik öğretimi. Ankara: MEB Yayınları. (2001) İlköğretimde Matematik öğretimi. Ankara: Pagem A Yayınları.
Cemaloğlu, N. (2003). Eğitim ortamında eğitim araçları, sınıf yönetimi. Ankara: Nobel Yayınları.
Demir, N. (1994). İlkokul 4. ve 5. sınıf türkçe öğretiminde pekiştirme, kalıtım ve dönüt-düzeltme değişkenlerinin bir arada kullanılmasının öğrencilerin erişilerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Demirbolat, A. (2003). Sınıf ortamı ve grup etkileşimi, sınıf yönetimi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Duatepe, A. (2002). Okul Matematiğinin Prensipleri, 11 Şubat 2010, www.hacettepe.edu.tr.
Dündar, Y. (1997). İlkokullarda matematik eğitiminde yardımcı araçların rolü, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Elçi, A. N. (2002). Orta öğretim matematik öğretiminde öğretmen davranışlarının başarıya etkisi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Ertürk, S. (1979). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.
Ersoy, Y. (1998). Okullarda matematik öğretimi ve eğitimi “ders öncesi hazırlıkları ve etkinlikler. Ankara: Çağdaş Eğitim Dergisi, 244.
Erden, M.(1984) İlkokul 1.devresine devam eden öğrencilerin dört işleme dayalı problemleri çözerken gösterdikleri davranışlar, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Gömleksiz, M. (1997). Kubaşık öğrenme ve temel eğitim 4. sınıf öğrencilerinin matematik başarısı ve arkadaşlık ilişkileri üzerine bir çalışma. Adana: Kemal Matbaası.
Halmos, P. (1994). Yaratıcı sanat (Çev: Aksoy, A.G.) Ankara: Matematik Dünyası, 4.
Hardy, G.H. (1994). Bir Matematikçinin Savunması (Çev: Arık, N.; 4.Baskı) Ankara: Tübitak Yayınları,
Kasap, Z. (1997). İlkokul 4. Sınıf öğrencilerinin sosyo-ekonomik düzeye göre problem çözme başarısı ile problem çözme tutumu arasındaki ilişki, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Köroğlu, H., Başer, N.,Tezcan, C. ve Özbellek, S.G. (2002). İlköğretim matematik öğretmenlerinin hesap makinesi ile ilgili görüşleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14.s.67-73.
Minato, S. & Yanase, S. (1984). On the relarionship between students’s attitudes toward school mathematics and their levels of intelligence. Educational Studies in Mathematics, 15, 313-320.
Mursal. H. (2004). Sınıf öğretmenlerinin matematik öğretimi ilkelerine uyma dereceleri, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
Oktar, İ., Bulduk, S. (1999). Ortaöğretim kurumlarında çalışan öğretmenlerin öğretmenlik davranışlarının değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 142.s. 66-69.
Posluoğlu, Z. (2002). İlköğretim matematik dersinde problem çözme becerisinin kazandırılmasında işbirliğine dayalı öğrenme yaklaşımının etkililiği, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi) Gazi Üniversitesi, Ankara.
Reys, R.E. ve Diğ.(1998). Helpink chiltren learn matmatics. (Fifth Edition) Baston: Allyn And Bacon.
Senemoğlu, N. (1999). Öğrenme ürünleri ve eğitimi. Ankara: MEB Yayınları.
Tanyel, A. (1999). İlköğretim okullarında görevli sınıf öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyacı, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Taşdemir, M. (2000). Eğitimde planlama ve değerlendirme. Ankara: Ocak Yayınları.
Tekin, H. (2000). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınevi.
Türnüklü, E. B. (2003). Matematik öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirme pratikleri ve öğrencinin öğrenmesini geliştiren değerlendirmeleri. Ankara: 11 Şubat 2010, www.yok.gov.tr.
Umay, A. (1996). Matematik eğitimi ve ölçülmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12. s. 145-149.
Umay, A. , Akkuş, O. ve Paksu, A. D. (2006), “Matematik Dersi 1.-5. Sınıf Öğretim Programının NCTM Prensip ve Standartlarına Göre İncelenmesi”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 31, 198-
211.
Uysal, Ö. F. (1994). Eğitim sürecine etkin öğrenci katılımının öğrenme sonuçlarına etkisi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Varış, F. (1996). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Alkım Yayıncılık.
Yetim, H. (2002). İlköğretim öğrencilerin matematik ve Türkçe derslerindeki akademik başarılarım üzerine bir araştırma, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Yıldızeli, A. İ. (2002). Öğrenme güçlüğü çeken çocuklara bireyselleştirilmiş öğretim yöntemiyle matematik öğretimi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Yıldızlar, M. (2001). Matematik Problemlerini Çözebilme Yöntemleri. Ankara: Eylül Kitap ve Yayınevi.
Yılmaz, G. (2002). İlköğretim 5. sınıf sosyal bilgiler dersi vatan ve millet ünitesinde çoklu zeka kuramına göre geliştirilen eğitim durumunun öğrencilerin akademik başarısına etkisi ve öğrenci görüşleri, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Akın, F. (2002). İlköğretim 4. 5. 6. 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin matematik dersine yönelik tutumların çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Alkan, C. (1981). Eğitim teknolojisi. Ankara: Aşama Matbaası. (1982). Eğitim teknolojisi ve öğretmen eğitimi. Ankara: A.Ü. Eğitim Fakültesi Yayınları. (1998). Eğitim ortamları. Ankara: A.Ü. Eğitim Fakültesi Yayınları.
Altun, M. (2001). Matematik öğretimi. İstanbul: Alfa Basım.
Arsal, Z. (2002). İlköğretim matematik dersi bölme işleminde somut yaşantılarla yapılan öğretimin etkinliliği. Yayımlanmamış doktora tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
Baki, A. (2003). Okul matematiğinde ne öğretelim, nasıl öğretelim? 11 Şubat 2010, www.mather.org.tr.
Baykul, Y. (1999). İlköğretimde matematik öğretimi. Ankara: MEB Yayınları. (2001) İlköğretimde Matematik öğretimi. Ankara: Pagem A Yayınları.
Cemaloğlu, N. (2003). Eğitim ortamında eğitim araçları, sınıf yönetimi. Ankara: Nobel Yayınları.
Demir, N. (1994). İlkokul 4. ve 5. sınıf türkçe öğretiminde pekiştirme, kalıtım ve dönüt-düzeltme değişkenlerinin bir arada kullanılmasının öğrencilerin erişilerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Demirbolat, A. (2003). Sınıf ortamı ve grup etkileşimi, sınıf yönetimi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Duatepe, A. (2002). Okul Matematiğinin Prensipleri, 11 Şubat 2010, www.hacettepe.edu.tr.
Dündar, Y. (1997). İlkokullarda matematik eğitiminde yardımcı araçların rolü, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Elçi, A. N. (2002). Orta öğretim matematik öğretiminde öğretmen davranışlarının başarıya etkisi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Ertürk, S. (1979). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.
Ersoy, Y. (1998). Okullarda matematik öğretimi ve eğitimi “ders öncesi hazırlıkları ve etkinlikler. Ankara: Çağdaş Eğitim Dergisi, 244.
Erden, M.(1984) İlkokul 1.devresine devam eden öğrencilerin dört işleme dayalı problemleri çözerken gösterdikleri davranışlar, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Gömleksiz, M. (1997). Kubaşık öğrenme ve temel eğitim 4. sınıf öğrencilerinin matematik başarısı ve arkadaşlık ilişkileri üzerine bir çalışma. Adana: Kemal Matbaası.
Halmos, P. (1994). Yaratıcı sanat (Çev: Aksoy, A.G.) Ankara: Matematik Dünyası, 4.
Hardy, G.H. (1994). Bir Matematikçinin Savunması (Çev: Arık, N.; 4.Baskı) Ankara: Tübitak Yayınları,
Kasap, Z. (1997). İlkokul 4. Sınıf öğrencilerinin sosyo-ekonomik düzeye göre problem çözme başarısı ile problem çözme tutumu arasındaki ilişki, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Köroğlu, H., Başer, N.,Tezcan, C. ve Özbellek, S.G. (2002). İlköğretim matematik öğretmenlerinin hesap makinesi ile ilgili görüşleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14.s.67-73.
Minato, S. & Yanase, S. (1984). On the relarionship between students’s attitudes toward school mathematics and their levels of intelligence. Educational Studies in Mathematics, 15, 313-320.
Mursal. H. (2004). Sınıf öğretmenlerinin matematik öğretimi ilkelerine uyma dereceleri, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
Oktar, İ., Bulduk, S. (1999). Ortaöğretim kurumlarında çalışan öğretmenlerin öğretmenlik davranışlarının değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 142.s. 66-69.
Posluoğlu, Z. (2002). İlköğretim matematik dersinde problem çözme becerisinin kazandırılmasında işbirliğine dayalı öğrenme yaklaşımının etkililiği, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi) Gazi Üniversitesi, Ankara.
Reys, R.E. ve Diğ.(1998). Helpink chiltren learn matmatics. (Fifth Edition) Baston: Allyn And Bacon.
Senemoğlu, N. (1999). Öğrenme ürünleri ve eğitimi. Ankara: MEB Yayınları.
Tanyel, A. (1999). İlköğretim okullarında görevli sınıf öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyacı, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Taşdemir, M. (2000). Eğitimde planlama ve değerlendirme. Ankara: Ocak Yayınları.
Tekin, H. (2000). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınevi.
Türnüklü, E. B. (2003). Matematik öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirme pratikleri ve öğrencinin öğrenmesini geliştiren değerlendirmeleri. Ankara: 11 Şubat 2010, www.yok.gov.tr.
Umay, A. (1996). Matematik eğitimi ve ölçülmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12. s. 145-149.
Umay, A. , Akkuş, O. ve Paksu, A. D. (2006), “Matematik Dersi 1.-5. Sınıf Öğretim Programının NCTM Prensip ve Standartlarına Göre İncelenmesi”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 31, 198-
211.
Uysal, Ö. F. (1994). Eğitim sürecine etkin öğrenci katılımının öğrenme sonuçlarına etkisi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Varış, F. (1996). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Alkım Yayıncılık.
Yetim, H. (2002). İlköğretim öğrencilerin matematik ve Türkçe derslerindeki akademik başarılarım üzerine bir araştırma, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Yıldızeli, A. İ. (2002). Öğrenme güçlüğü çeken çocuklara bireyselleştirilmiş öğretim yöntemiyle matematik öğretimi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Yıldızlar, M. (2001). Matematik Problemlerini Çözebilme Yöntemleri. Ankara: Eylül Kitap ve Yayınevi.
Yılmaz, G. (2002). İlköğretim 5. sınıf sosyal bilgiler dersi vatan ve millet ünitesinde çoklu zeka kuramına göre geliştirilen eğitim durumunun öğrencilerin akademik başarısına etkisi ve öğrenci görüşleri, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Published
2011-12-01
Section
Articles
How to Cite
Erekmen, A., & Yıldızlar, M. (2011). Elementary school teachers’ level of adaptation to the mathematics teaching standards. International Journal of Curriculum and Instructional Studies (IJOCIS), 1(2), 51-66.
