An investigation of decisions of National Education Council on teachers’ professional development

  • Mehmet Eroğlu
  • Ramazan Özbek
  • Cem Şenol
Keywords: Professional development, national education council, in-service training

Abstract

The aim of this research is to study the decisions taken by National Education Council (NEC) regarding professional development between the years 1939-2014. Document analysis was used as the data collection method in this study and descriptive analysis was used for the qualitative analysis of the gathered data. The findings showed that decisions on professional development were taken in nine NECs. Decisions about professional development were taken more during the last two NECs. The 9th NEC is the first council gathering whereby decisions on professional development were taken. The 11th, 18th and 19th NEC focused on professional development as well. It was found that in service training, providing professional development opportunities, creation of a professional development model, career development and rewarding, inter-agency cooperation were the major themes in the decisions taken. It was also found that the importance of professional development for education systems was realized and thus the frequency of decisions on professional development increased in the NEC meetings.

Downloads

Download data is not yet available.

References

Altay, S. (2011). Cumhuriyetin kuruluğundan günümüze Milli Eğitim Şuralarında okul öncesi eğitimi ve bugünkü durumu. e-Journal of New World Sciences Academy, 6(1), 1C0322.

Aydın, R. (2009). Türkiye’de öğretmen sorunları açısından Milli Eğitim Şuralarının değerlendirilmesi (1980–2000). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(2), 199-237.

Bümen, N. T., Ateş, A., Çakar, E., Ural, G. ve Acar, V. (2012). Türkiye bağlamında öğretmenlerin mesleki gelişimi sorunlar ve öneriler. Milli Eğitim, 194, 31-49.

Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five traditions.Thousand Oaks, CA: Sage

Dağhan, G., Kalaycı, E., ve Seferoğlu, S. S. (2011). Milli Eğitim Şuralarındaki Teknoloji Politikalarının İncelenmesi. 13.Akademik Bilişim Konferansı, İnönü Üniversitesi, Malatya.

Day, C. (2002). Developing teachers: The challenges of lifelong learning. Routledge.

Deniz, M. (2001). Milli eğitim şuralarının tarihçesi ve eğitim politikalarına etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.

Doğan, S. (1990). Türkiye’de rehberlik kavramı ve uygulamalarının gelişiminde Milli Eğitim Şuralarının rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 1(1), 45-55.

Eğitim Reformu Girişimi (2014). Milli Eğitim Şuralarının İşlevi. 20.07.2016 tarihinde http://www.bilimsenligi.com/egitim-reformu-girisimi-19-milli-egitim-surasi-ile-ilgili-bilgi- notu-yayinladi. html adresinden alınmıştır.

Eğitim Reformu Girişimi (2015). 19. Milli Eğitim Şura’sına ilişkin değerlendirme. 22.07.2015 tarihinde http://www.egitimreformugirisimi.org/sites/www.egitimreformugirisimi.org/files/19.Milli.Egi tim. Surasina.Iliskin.Degerlendirme_BN_28012015.pdf adresinden alınmıştır.

Gürkan, T. ve Erten G. (1999). Türkiye’de ve çeşitli ülkelerde ilkögretim. program-öğrenci-öğretmen. Ankara: Siyasal Kitabevi.

Güven, İ. (2005). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin mesleki gelişim ve yeterlilikleri. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 5(60).

Kolaç, E. (2008). Türkçe ve Türk Dili ve Edebiyatı eğitimi-öğretimi çerçevesinde Milli Eğitim şuralarının değerlendirilmesi. Uluslararası Sosyal Arastırmalar Dergisi, 1(5), 416-440.

MEB (2011). Milli Eğitim Bakanlığının teşkilat ve görevleri hakkında kanun hükmünde kararname 15.06.2015 tarihinde

http://mevzuat.meb.gov.tr/html/mebtesvegorevkhk_1/mebtesvegor_0.html adresinden

alınmıştır.

MEB (2014). Milli eğitim şuraları. 20 Mayıs 2015 tarihinde http://ttkb.meb.gov.tr/www/suralar/dosya/12 adresinden alınmıştır.

MEB. (2007). Öğretmen Eğitimine Yeni Bir Yaklaşım Okul Temelli Mesleki Gelişim Süreç Raporu. Ankara:

Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü

Merriam, S. B. (2014). Qualitative research: A guide to design and implementation. John Wiley & Sons.

Odabaşı, H. F. ve Kabakçı, I. (2007). Öğretmenlerin mesleki gelişimlerinde bilgi ve iletişim teknolojileri. Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Sorunları Sempozyumu, Bakü, Azerbaycan.

Seferoğlu, S. S. (2001). Sınıf öğretmenlerinin mesleki gelişimle ilgili görüşleri. Hacettepe Üniversitesi

Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 117-125.

Semerci, Ç. (2003). Eğitim Sisteminde Öğreticilerin Kalitesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 203–210.

Yaylacı, A. F. (2013). Öğretmenlerin kendilerini geliştirmelerine ilişkin yaklaşım sorunu. Uşak

Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Özel Sayı, 25-40.

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Yüksel-Şahin, F. (2012). Türk Milli Eğitim Şuraları’nda (1939-2010) Psikolojik danışma ve rehberlik ile

ilgili alınmış olan kararların değerlendirilmesi. Sosyal Bilgiler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 3(1), 95-118.
How to Cite
Eroğlu, M., Özbek, R., & Şenol, C. (2016). An investigation of decisions of National Education Council on teachers’ professional development. International Journal of Curriculum and Instructional Studies (IJOCIS), 6(12), 81-90.